Dominica; 13-16 december

13 december: Vanochtend heb ik voor het eerst in 3 weken weer land gezien! Omdat ik pas om 12 uur wacht had en vanaf half 5 sliep, werd ik pas rond half 11 wakker van het geschreeuw van de mensen boven me. Ik ben toen in mijn pyjama naar boven gerend en was zooooo blij om weer land te zien! Het heeft daarna nog best wel lang geduurd voordat we echt stil lagen omdat we naar een baai toe gingen en we een stuk om het eiland heen moesten. Het land hier is echt supermooi, allemaal struiken en palmbomen en stranden met rotsen. Toen we eindelijk voor anker lagen zijn we meteen allemaal in het water gesprongen om af te koelen, maar dat had niet heel veel zin, aangezien het water ongeveer 28 graden is hier. We hebben toen een tijdje gezwommen met z’n allen en gevierd dat we de oversteek, waarschijnlijk het moeilijkste stuk van de reis, hadden gehaald! Na de lunch mochten we kiezen of we aan land gingen of dat we op de boot bleven, en ik ben nog een tijdje op de boot gebleven om daar te zwemmen en dit blog een beetje bij te werken. Om 4 uur moesten we wel allemaal aan land zijn omdat we werden opgehaald. Een vriend van Martin heeft hier namelijk een restaurant/hotel, en daar gingen we lekker barbequen. Op het strand waren een aantal hele schuine palmbomen dicht bij de zee, en daar was een soort van slinger aan vastegemaakt. De bedoeling was dat je in de boom klom, en je dan vasthield aan een houtje dat vast zat aan het touw, en dan slingerde en je in het water liet vallen. We zagen een aantal jongens en meisjes dat doen, en na een tijdje gingen ook een paar van ons meedoen. Uiteindelijk heeft Liselet me overgehaald om, toen bijna iedereen weg was, ook maar te gaan. Omdat ik mijn bikini net uit had gedaan ben ik maar gewoon in m’n kleren gegaan, maar dat heb ik de rest van de avond geweten. Het was wel echt superleuk om te doen, net zo’n filmervaring, en ik ben wel blij dat ik het gedaan heb. Toen we er net uit waren kwam de laatste pick-up om ons op te halen. Ik stond in de achterbak, en ik had een heel mooi uitzicht. Het is hier helemaal niet toeristisch en je kan dus heel goed zien hoe die mensen echt leven. De huizen zijn hier allemaal in felle kleuren geschilderd, en dat alleen al maakt het zo vrolijk! De mensen hier zijn volgensmij best arm, maar het ziet er niet uit alsof ze er echt last van hebben. Van dat ritje heb ik zo erg genoten. Toen we bij het hotel aankwamen bleek dat ze daar wifi hadden, en iedereen met een ipod of iphone ofzo was meteen gaan internetten. Omdat ik niks met wifi meehad, heb ik maar heel even op internet kunnen zitten, en het spijt me dat ik m’n blog niet heb geupload. Het eten was heerlijk, en het was heel fijn voor iedereen om een keer niet te hoeven koken of opruimen en gewoon van alles te kunnen genieten. Ook het uitzicht was echt mooi, en ik baal wel dat ik mijn camera niet meehad. Toen we weer terug waren op de boot ben ik bijna meteen gaan slapen, zo moe was ik.
14 december; Vanochtend konden we best lang uitslapen, en dat was fijn omdat bijna iedereen wel moe van gisteren was. Rond 10 uur werden we opgehaald door een paar busjes (met airco :D) om naar de Caribische (Kalingo?) Indianen te gaan. Na 3 kwartier kwamen we in het natuurreservaat van de indianen. De rit duurde ongeveer anderhalf uur en het was alweer supermooi. Dit is zo’n mooi ongeschonden land met zoveel dingen die ik nog nooit gezien heb dat ik gewoon elke keer als ik buiten ben of naar buiten kijk geniet. Ik vind het heel vreemd dat dat opeens zo is, want eerst interesseerde natuur me nooit. We kwamen uiteindelijk bij een soort van modeldorpje van de authentieke bewoners van het eiland. Daar kregen we eerst een soort introductie over de geschiedenis van de stam in een onverstaanbaar soort Engels en daarna werden we rondgeleid. Op een gegeven moment kwamen we bij een podium waar we een aantal oude dansen te zien kregen die bij rituelen werden gedanst. Daarna hebben we met z’n allen een hele makkelijke vollemaansdans gedaan. Een stukje verderop was een hele vette waterval waar gewoon een aantal kleine kindertjes met schoolboeken enzo in speelden. Dat was best apart om te zien. Ze hebben in het reservaat een aantal scholen, en de meeste kinderen gaan ook naar de middelbare school. Dat had ik eigenlijk echt niet verwacht. Ik heb daar ook nog een armbandje gekocht voor ongeveer 2 euro, echt heel weinig dus. Toen we na een hele mooie rit weer terug waren bij het strand lagen er een aantal bootjes in een riviertje in de buurt van de boot. Daar zijn we toen met 3 bootjes in gevaren. In elk bootje zat een gids die peddelde, want de rivier was te ondiep om te motoren. Het was al na een paar minuten helemaal stil, op ons geluid na, en alles bij elkaar was zo indrukwekkend. Ik kan heel slecht beschrijven hoe het precies was, maar als ik het moet proberen zou ik vredig, natuurlijk en heel groot zeggen. De oever was best wel dichtbegroeid en er waren echt superveel verschillende en zeldzame bomen en struiken. Op een gegeven moment kwamen we bij een zijtak en daar zijn we even in gegaan. De gids wees op een soort van gat in de begroeing aan de oever en toen bleek dat daar een heel stuk van Pirates of the Caribien is opgenomen, namelijk het stuk met die negerin-heks uit deel 2. De gidsen hadden zelf ook de mensen die in de film meespeelden vervoerd, dus ook Jack Sparrow :D.Het was bestwel vet en iedereen heeft ook veel foto’s van die plaats gemaakt ondanks dat het al bijna donker was. Terug bij de boot hebben we heel lekkere kippensoep gegeten en toen zijn we naar Roseau, de grootste stad van Dominica die alsnog kleiner is dan Roermond, gevaren.
15 december: Vannacht zijn we aangekomen in Roseau. Na een klein ontbijt werden we naar de kant gebracht in de rubberbootjes en opgehaald door 3 busjes. Net als je denkt dat je alles wat mooi is op Dominica hebt gezien, kom je erachter dat er gewoon nog veel meer is. Dit is echt een supermooi eiland, en de rit ernaartoe bewees dat nog een keer. We kwamen erachter dat op dit eiland echt de helft van Pirates is opgenomen, want in het reservaat waar we doorheen reden zijn een stuk of 3 stukken opgenomen, o.a. het stuk met het wiel in het bos en nog een paar andere stukken. Het is zo onwerkelijk, want ik dacht echt elke keer dat ik die films zag van: “daar wil ik echt naar toe”, en nu ben ik er gewoon. Ik dacht eigenlijk dat we na de Teide het ergste gehad hadden op het gebied van bergbeklimmen enzo, maar dit was ook behoorlijk zwaar. Na een kwartiertje kwamen we bij een waterval waar de mensen die een blessure ofzo hadden zouden blijven en daarna was het een uurtje ofzo best wel vlak. Het was de eerste keer dat ik in een soort van regenwoud liep, en het was heel indrukwekkend. De gidsen wisten bij een aantal bomen speciale dingen te vertellen, en een aantal mensen begonnen daarna planten te verzinnen zoals de chocoladeboom en een mandjesstruik. Het is zo leuk dat mensen zoals ik dat soort dingen dan ook gewoon geloven en het door gaan geven met het hele verhaal erbij. Wij hebben dus een aantal nieuwe planten ontdekt, en daar zijn we heel trots op (: De trappetjes waren gemaakt van stukken stam die in de grond waren geduwd, en die waren af en toe best glad, dus je moest wel opletten waar je liep. Na 2½ uur waren we bij de top van de berg, en daar hebben we een pauze genomen. We dachten dat we er bijna waren, maar daarna moesten we nog een heel stuk steil omlaag. Omdat er daar een aantal riviertjes zijn waren we al een stuk of 6 beekjes over geweest, maar toen was er opeens een stroompje over de stenen, waar de grond ongeveer recht omlaag liep. Dat was wel even spannend, maar uiteindelijk is het goed gegaan en was het heel leuk om te doen. Toen we er eenmaal waren was het eerste dat ik deed lunchen, want ik had heel erge honger. De lunch was door onze hoofd-gids, Seacat, zelf gemaakt en was heerlijk. Het eerste stuk terug was heel vermoeiend omdat het bijna recht omhoog was, maar vanaf de top naar beneden was best leuk.Halverwege kwamen we bij een riviertje waar allemaal stenen in lagen, en het bleek dat we daarin mochten zwemmen. Ofja, zwemmen, het was eigenlijk meer een soort van natuurlijke hottub. Het water was ondanks de warmte toch nog lekker warm, en daar hebben we allemaal echt van genoten. Na een tijdje moesten we wel weer verder omdat we anders in het donker moesten lopen, en dat is echt rot Op een gegeven moment was de motivatie bijna weg, en toen begon Seacat opeens allemaal reggae-liedjes te zingen. Dat leidde ons een beetje af van de pijnlijke voeten en vermoeidheid, en het was nog heel leuk ook. Uiteindelijk kwamen we terug bij de waterval waar we heerlijk gezwommen hebben. Er was een soort van kloof waar je in kon springen vanaf een aantal rotsen, en dat was heel vet. Ik ben de kloof ook nog verder in gezwommen met een paar anderen, en na een tijdje kwam je bij een waterval waar je nietmeer tegenin kon zwemmen. Nadat we allemaal waren afgekoeld waren zijn we het laatste stukje naar onder gegaan waar de busjes al op ons stonden te wachten en ons keurig naar de boot hebben gebracht. ’s Avonds zijn we vertrokken om naar Martinique te varen.
16 november: Vandaag was echt een minder leuke dag, ik had keukenploeg met 2 niet zo geliefde mensen, om het zo maar uit te drukken. Ze doen allebei niet zo heel veel, en zeuren daarnaast ook nog eens de hele dag. Ik had er dus heel weinig zin in. Het ontbijt ging nog best goed, en daarna ging ik met Kes, de kok, naar de markt om gehakt te kopen maar dat kennen ze hier blijkbaar niet. Ons plan om lasagna te maken viel dus in duigen, en we hebben toen besloten om iets van kip met pasta te maken. We hebben uiteindelijk wat fruit, oorbellen voor mij, een stropdas voor Kes en nog een paar dingen gekocht. Toen ik terugkwam ben ik meteen begonnen met de fruitsalade en daar heb ik gelukkig redelijk veel hulp bij gekregen. Toen is Renée mij komen helpen en hebben we samen pasta pesto gemaakt, die echt heeeel lekker was. Ik hou normaal helemaal niet van pesto, maar dit was echt lekker. Alles was goed gegaan, en we hadden zelfs nog een beetje eten over. Na de lunch kregen we de nieuwe kamerindeling te weten. Ik bleef op dezelfde kamer, en dat was wel fijn omdat ik dan door kon gaan met de dingen in de keuken en niet alles hoefde te verplaatsen. De kamerindeling was voor mij niet zo heel leuk, ik zat bij een meisje voor de 3e keer, en met de andere 2 ga ik niet zo heel veel om. Toen bleek dat we eerst grote schoonmaak hadden voordat we mochten verplaatsen, en grote schoonmaak is altijd echt een feest hier. Het komt erop neer dat de ene helft van de mensen zich in de kamers verstopt, en de andere helft heel hard aan het werken is. En nee, ik verstop me niet op mijn kamer :P Op Ben en Lambert na hadden alle leraren en crew besloten zodra we aan land waren ergens anders te gaan eten, dus we hadden het rijk voor ons alleen. Wij moesten dus de hele keuken schoon maken, en op een gegeven moment kwam ik met het geniale (uhum) idee om eens naar de oven te kijken. Nou, dat heb ik geweten. We hebben alles bij elkaar 4 uur aan de oven en de onderdelen gewerkt om daar al het vet enzo vanaf te krijgen. Het avondeten was eerst echt een ramp omdat we de hele dag aan het werken waren en de tijd een beetje waren vergeten, maar na een stuk of 4 wijzigingen zijn we er toch uit gekomen. Uiteindelijk werd het groentesoep en pastasalade met tonijn, 2 gangen dus! Dat was eigenlijk omdat we ervanuit gingen dat een van de 2 wel zou mislukken of te weinig zou zijn, maar dat is allemaal goed gekomen. Daarna hebben we de keuken nog even snel schoongemaakt en ben ik uitgeput gaan slapen.