Bermuda deel 1 7 tm 14 maart

7 maart was onze eerste volle dag in Bermuda. We zijn meteen na het ontbijt met de bus naar Bermuda University gegaan. Als je van oost naar west wil op dit eiland, ben je maximaal 3 uur aan het rijden met ongeveer 40 km/h. Snelwegen kennen ze hier namelijk niet, de maximumsnelheid is 35 km/h. Na een dik uurtje kwamen we aan bij de universiteit. Eerst kregen we een rondleiding over het terrein en het was echt een combinatie van Amerikaans en Brits. Er was zo’n grote, Amerikaanse gymzaal met tribune en een soort sportschool en een games room, maar de mensen liepen wel in uniform en dat soort dingen. We zijn in een aantal scheikunde en natuurkunde lokalen gelopen, en het was best wel luxe. Omdat we daarna nog eventjes moesten wachten zijn we in de games room gaan zitten, en natuurlijk in de kantine want; waar eten is zijn wij! Daarna kregen we een les van een professor over de economie van Bermuda, en waarom Bermuda zo rijk is geworden. Het was best wel interessant, en die man vertelde het heel leuk en met behoorlijk wat zelfspot. Het kwam erop neer dat Bermuda alle mensen met geld aantrok, en als ze geen geld meer over hadden mochten ze weer weg. Daarnaast levert Bermuda heel veel verzekeringen en zijn veel hoofdkantoren in Bermuda gevestigd. Na de les gingen we naar Hamilton waar we een paar uur vrij mochten rondlopen. Alles is hier echt heel duur, een chickenburger met een kleine friet en drankje is 10 dollar! Verder hebben we nog een tijdje kleren gekeken, en je wil niet weten hoe blij je wordt als je voor het eerst in tijden weer merken ziet die je kent. ’s Avonds heb ik nog eventje geïnternet, dat is ook heerlijk!
De volgende ochtend hebben we aan school gewerkt, omdat we allemaal nog heel veel moeten doen en we de dagen na de storm ook niks meer gedaan hebben. Ik moest ook nog even de salon opruimen met een paar van mijn wacht, omdat ik 8-12 ben. Rond een uur of 3 gingen we lopend naar een golfbaan aan de zee. We hebben daar een vertrouwensoefening met Joost gedaan waarbij je een tijdje tegenover elkaar stond en mekaar in de ogen moest kijken. Het doel was om erachter te komen wat de ander bezighield. Omdat Joost daarna vond dat we niet in de goede mood waren zijn we daarna wat rond gaan lopen, voetballen en gewoon wat “spelen”. Daarna zijn we teruggegaan naar de boot. ’s Avonds heb ik geholpen met spandoeken maken want ons crewlid dat even naar Nederland was vanwege haar gezondheid komt morgen gezond terug!
De 9e gingen we eerst schoonmaken, en daarna weer aan school. We gaan de meeste dagen tot een uur of 3 aan school en dan iets anders leuks doen. Vandaag gingen we met de bus en de ferry naar Dockyard, aan de andere kant van het eiland. Daar had een crew van een ander schip een bbq voor ons georganiseerd. Alle mensen hier zijn zo gastvrij en aardig, op straat zegt ook iedereen; “Hi, how are you?” ofzo tegen je, en alle mensen in de bus gaan gewoon met elkaar praten als ze elkaar totaal niet kennen. We kregen eerst een rondleiding over het schip, the spirit of Bermuda. Het is ook een schip dat met leerlingen vaart, alleen dan voor een of twee weekjes, een beetje hetzelfde als onze kapitein normaal doet. Na de rondleiding zijn we een potje gaan voetballen met die crew en een aantal anderen. Daarna zijn we gaan barbequen, en het was echt heel lekker en gezellig. Die crew bestond uit een man of 10, de meesten tussen de 20 en 30. Ondertussen kwamen er een aantal mensen langs, en die werden gewoon uitgenodigd om mee te barbequen. Het werd helemaal geweldig toen onze crew ook weer compleet was, toen hadden we echt een reden voor een feestje!
Omdat het gister laat was geworden mochten we de volgende dag uitslapen. Daarna kregen we een rondleiding door St George, het dorpje waar we in liggen. Er was een oude stadsomroeper, en we werden langs een aantal belangrijke bouwen geleid en kregen we wat over de ontdekking van Bermuda te horen. Bermuda is in begin 1600 ontdekt door een schip dat afdwaalde, puur toeval dus. Aan het eind was er een soort toneelstukje waarin ze lieten zien watvoor straffen mensen vroeger kregen. Een vrouw was beschuldigd van roddelen, en zij werd op een soort wip een stuk of 5 keer het water van een riviertje in geplonst voor onze ogen. Het was best leuk om te zien, en de jongens die haar mochten laten vallen vonden het helemaal geweldig. ’s Middags was school, maar nadat ik een proefwerk had gemaakt had ik geen zin meer en heb ik roomsoesjes gemaakt. ’s Avonds was namelijk het echte welkom thuis feestje voor onze stuurvrouw. De keukenploeg, die ondertussen uit een stuk of 10 mensen bestond, zorgde voor frietjes, zelfgemaakte kroketjes, kipnuggets, roomsoesjes etc. Ik heb zoveel gegeten, dat ik daarna niet eens meer kon dansen daarna. Maarja, als de muziek aangaat wordt je vanzelf meegesleurd, en het was echt heel gezellig! Het was rond 1 uur toen we te horen kregen dat we echt moesten stoppen, en omdat de klok ook nog een uurtje vooruit ging vanwege zomertijd was het eigenlijk 2 uur ’s nachts, oeps!
De volgende dag mochten we gelukkig wel uitslapen, want het was zondag, en vanaf half 9 stond ontbijt klaar. Ik heb toen natuurlijk uitgeslapen, daarna een laptop geregeld en ben gaan internetten. Ik heb een tijdje met mijn ouders geskyped, en daarna nog heel lang met vrienden en vriendinnen. Het is zo raar dat thuis zo weinig gebeurd, terwijl hier echt superveel gebeurd! Toen we terug waren gingen we kamers verwisselen. De stuurlieden van de vorige 2 scheepsovernames mochten de kamer- en wachtindeling bepalen. Ik zit dit keer maar met 2 andere meiden op een kamer, want er is 1 bed over waar nu allemaal boegbeelden voor andere schepen op liggen. Gelukkig zit ik met twee opgeruimde meiden op de kamer, en geloof het of niet, ik vind het heerlijk! Ja, ik ben hier ook redelijk opgeruimd geworden. Ik werd helemaal gek van de rotzooi in sommige van mijn vorige kamers, want die zijn zo klein dat als er meer dan 4 paar schoenen op de grond liggen je niet meer kan lopen en je ’s ochtends gewoon omvalt als je op wil staan.
Op 12 maart hebben we ook ’s ochtends weer aan school gewerkt, en toen ik echt geen concentratie meer had omdat ik net een so had verpest heb ik geholpen met de sportdag voor de middag voor te bereiden. Het is trouwens echt heel fijn dat als je je even niet kan concentreren of echt geen zin meer hebt, je altijd ergens kan helpen of even iets anders kan gaan doen, al is het maar de keukenwas ophangen of zeilen zetten en koffie halen voor de stuurlieden en kapitein. Rond drieën zijn we met z’n allen weer naar die golfbaan gegaan, waar we een aantal spellen hebben gespeeld. Eerst hebben we een tijdje levend stratego gedaan, daarna Hollandse leeuwen en nog een aantal superleuke dingen. Terug op de boot heb ik de keukenploeg geholpen met afwassen, enzelfgemaakte pizza gegeten. ’s Avonds kregen we een taart van de ouders omdat we de storm hadden overleefd, echt superlief! Dankjewel, alle papa’s en mama’s die dit lezen!
De volgende ochtend was weer school, gewoon hetzelfde verhaaltje. Tijdens dat ik aan het leren was werd ik door Els, een van de stuurlieden, gevraagd of ik een activiteit wou voorbereiden. Daar had ik wel zin in, en samen met een andere jongen hebben we een soort hindernissenbaan bedacht. De bedoeling was dat 3 mensen van elk team een blinddoek opzetten, en dat 1 andere persoon van dat team hun aanwijzingen gaf over hoe ze de hindernissenbaan over moesten gaan. Het was echt ongelofelijk grappig om te zien. We hadden allerlei dingen bedacht, zoals laarzen aandoen en in een bepaalde route om obstakels heen lopen, een bal in een emmer laten vallen, met een bekertje water en naar de overkant komen terwijl er mensen heen en weer lopen, onder een zeil door tijgeren, hinkelen etc. Er waren 4 teams, en de snelste tijd was ongeveer 20 minuten, dus het duurde best wel lang. Terug op de boot hebben we met een tros (dik, lang en heel zwaar touw) touwtje getrokken. Eerst random groepen, en daarna jongens vs. meisjes. Wij zijn met 19, en zij met 14, maar de jongens zijn bijna allemaal groter, sterker en zwaarder, dus het was redelijk eerlijk. En raad eens wie er 2 keer gewonnen hebben? Ja, wij dus! De jongens zijn daarna allemaal in het water gesprongen, want dat hadden ze gezegd, en tsja, beloftes moet je nakomen. Het water is hier alleen 10 graden kouder dan dat wij gewend zijn, dus dat was niet zo’n feest.
De 14e zijn we vroeg opgestaan en naar Dockyard gegaan met de bus. Daar is het National Maritim Museum, waar we naartoe zijn gegaan. Het was, anders dan dat ik verwacht had, best een leuk museum en het ging over een heleboel dingen. Natuurlijk over scheepvaart, maar ook over slavernij, de relatie tussen Bermuda en de Azoren, de geschiedenis en verdediging van Bermuda etc. Daarna zijn we even het stadje ingeweest, hebben een ijsje gegeten etc. Een uurtje later moesten we weer terug zijn op het grasveldje en zijn we naar een dolfijnenshow geweest. De dolfijnen zwommen in een afgeschermd stuk van de zee, en hadden best een goed leven volgensmij. Omdat een van de leraren iemand via via kende die daar werkte konden we gratis daarnaartoe. Eerst kregen we een demonstratie en kregen we ook te zien hoe ze die dolfijnen trainen enzo. Daarna mochten we voor 20 dollar op de steiger, en dat heb ik gedaan. Ik heb een aantal dolfijnen geaaid, vastgepakt bij de vinnen, gevoerd en het was echt supervet. Die huid voelt heel apart aan, en ik ben echt blij dat ik het gedaan heb.

De rest van Bermuda schrijf ik op zee en upload ik op de Azoren. Als het goed is vertrekken we vandaag of morgen, dus over 2 weekjes zijn we wel op de Azoren.
Liefs, Evie