panama deel 3 26- 30 januari

Deze week stond in het teken van de Bocas reis; de reis waarbij we in 3 groepen van 10 of 11 leerlingen en 1 leraar vanuit de landbouwschool naar Bocas del Toro, waar ons drijvend huisje lag, moesten komen in vijf dagen. Alles werd door onszelf geregeld, vanaf de allereerste voorbereiding tot met de buschaufeurs onderhandelen over de prijs op het moment zelf. We kregen ook een strikt budget; 40 dollar per persoon per etmaal. Tijdens deze 5 dagen heb ik echt geweldige dingen meegemaakt, maar dat lezen jullie vanzelf wel.
26 januari: Nadat we na het ontbijt voor de allerlaatste keer afscheid hadden genomen van de jongens van de landbouwschool, en natuurlijk van de mensen die niet in ons groepje zaten, begon de reis echt. We waren met 6 meisjes, 4 jongens en Marit. Toen we na een paar minuten al ons eerste busje naar Santiago hadden, zat de stemming er meteen in. Vanuit Santiago konden we een busje regelen dat ons meteen naar David bracht. Dat duurde ongeveer 4 ½ uur en toen we aankwamen zijn een paar mensen boodschappen gaan doen, en ik ben met een paar anderen op zoek gegaan naar pizza. Na heel lang zoeken, en een aantal Spaanse aanwijzingen, zijn we bij een pizzeria uitgekomen. Het jammere was alleen dat toen we na een tijdje wachten de pizzas kregen, we ook nog een heel stuk terug moesten lopen met heerlijk geurende dozen in onze handen terwijl we niks mochten eten. De pizzas waren nog lekkerder dan ze roken, en daarna konden we weer met goede moed verder. Toen hebben we een ander busje genomen naar Bajo Boquette, waar we een hostel hadden gereserveerd. In de bus merkte je goed dat we steeds verder de bergen in gingen, want het werd steeds kouder. We hadden geluk, want het busje zette ons precies op het plein af waar ons hostel aan lag. Het hostel was echt geweldig na een paar dagen bij de paters. We hadden 3 kamers, en in mijn kamer stond een kingsize bed waar we met z’n 3en in hebben gelegen. De sfeer was echt goed, en alle gasten waren aardig en gewoon sociaal. We hebben daar gekookt en zijn ’s avonds nog even het dorp gaan verkennen.
27 januari: Vandaag zijn we gewoon al op de helft van de reis! Het gaat allemaal zo ontzettend snel, en het is echt vreemd om te bedenken dat ik over 3 maanden al weer gewoon thuis zit en elke dag naar school moet, terwijl ik nu al bijna 3 weken niks meer aan school heb gedaan. Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen en hebben ontbeten met zelfgemaakte pancakes, echt lekker! We hadden de vorige avond met de eigenaar een deal gesloten zodat we vervoer hadden. Voor 20 dollar per persoon werden we van het ene naar het andere hostel gebracht, en ondertussen brachten we een bezoek aan de hotsprings hier in de buurt. Na 2 uurtjes rijden kwamen we aan bij het park waar de hotsprings in waren. Er waren bijna geen toeristen en dat was echt lekker. Er waren 3 soorten hotsprings; van 27, 35 en 42 graden en er was een hele brede rivier met allemaal grote stenen erin. De hotsprings waren echt natuurlijk, en er was een muurtje van opgestapelde keien omheen gebouwd zodat je niet hoefde te zoeken naar de volgende. Ik ben in alledrie geweest, en daarna in de rivier gesprongen. Het was echt zo rustgevend en verfrissend! Daarna hebben we nog heel lang in de rivier gezwommen, en op de stenen opgedroogd en gezond. Die waren soms wel een paar meter hoog, en er waren er zo veel dat je met een beetje moeite via de stenen naar de overkant kon springen. Op een grasveldje tussen de hotsprings hebben we broodjes gezond gemaakt. Opeens kwam er een aapje naar ons toe, Cheeta. We waren er wel voor gewaarschuwd, want hij probeert alle spullen van toeristen mee te nemen, maar we dachten niet dat hij echt zou komen. Daar hebben we even mee gespeeld en hij klom ook gewoon op je. Het was echt heel vet om een keer mee te maken. Niemand wou weg, maar we werden geroepen door onze gids/baas van het hostel om verder te gaan. We dachten dat we naar het busje gingen maar toen bleek dat we naar een andere plek stroompwaarts gingen. Aan de overkant was een hele steile en hoge oever waar we op konden klimmen en dan vanaf konden duiken, clifdiving dus. Het was ongeveer 5 meter hoog, en ik heb een aantal keer gesprongen. Daar hebben we nog een uurtje ofzo gezwommen, maar vooral op de stenen gelegen want dat was echt heerlijk. Daarna gingen we verder naar ons volgende hostel echt midden in de bergen, Lost and Found. Toen we uitstapten moesten we nog een kwartier hiken, dus echt steile trappen op lopen, voordat we bij het hostel aankwamen. Het is echt een hostel gemaakt op survivalers en backpackers die graag wat van de natuur van Panama willen zien. We liggen in stapelbedden van 3 hoog, en met allemaal mensen die we niet kennen op een kamer, echt gezellig! Iedereen hier heeft al veel gereisd en allemaal dingen meegemaakt. We zijn zelfs 2 Nederlandse stellen tegengekomen, en dat was echt gezellig. ’s Avonds was er een tafelvoetbaltoernooi georganiseerd waar we natuurlijk aan mee hebben gedaan, en daarna ben ik mijn hele hoge stapelbed ingeklommen, dat echt heerlijk ligt.
28 januari: Eigenlijk zouden we vandaag doorreizen naar Bocas waar we 2 nachten zouden blijven, maar omdat we daar een aantal negatieve verhalen over hadden gehoord en er in Lost and Found zoveel te doen was besloten we om hier nog een nachtje te blijven. Eigenlijk was dat onmogelijk, qua aantal bedden, maar ze zijn allemaal zo behulpzaam en vriendelijk in deze hostels, en uiteindelijk is er iets geregeld waardoor we toch nog konden blijven. We hadden besloten om de Treasure Hunt te gaan doen; een hike waarbij je begon in een doolhof. In het midden van het doolhof moest je een clue vinden, een soort raadsel dat je naar de volgende clue leidde. Door alle clues te zoeken en vinden maakte je een behoorlijke hike, en uiteindelijk moest je iets vinden wat met een legende over de oorspronkelijke bewoners van een van de dorpen in de omgeving te maken had. Rond 11 uur besloten we in 2 groepen weg te gaan, maar al gauw liep de achterste groep op ons in en zijn we toch als 1 groep verder gegaan. Na een tijdje zoeken en denken en een half uurtje hiken kwamen we bij een afslag naar een continental viewing point. We besloten die afslag te nemen om daar te lunchen, en dat was zeker de moeite waard. We zaten ergens in het midden van het land, en we konden de Stille Oceaan zien, echt een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb Daarna weer teruggelopen naar die vorige afslag en verder gegaan met onze “speurtocht”. Op een gegeven moment kwamen we bij de rivier die onze leidraad was voor de rest van de hike. We hebben in de rivier gezwommen, maar het water was echt ijskoud! Na een paar uurtjes en behoorlijk wat raadsels verder moesten we de rivier oversteken. Het was de bedoeling dat je erdoorheen waadde, maar wij zijn over stenen en boomstammen gegaan, en zijn zo niet nat geworden. Aan de overkant van de rivier lag een grot. Daarin lag de allerlaatste clue, die ons weer terug leidde naar de Lost and Found. Ik was mentaal en fysiek helemaal kapot toen we terugwaren bij het hostel. Gelukkig zorgden de 2 mensen die niet mee waren gegaan voor het eten, en dat was heerlijk. Na het eten gingen we een film kijken die Spider, een van de vrijwilligers die dit hostel runnen, graag wou zien. Die man is trouwens echt geweldig, hij had ongeveer 17 beroepen, van bioloog en dokter tot timmerman en weetikveelwat. Ik weet niet of iemand die film, law abiding citizen, ooit heeft gezien, maar hij is echt goed. We zaten allemaal met onze junglebroek (enige lange broek) en tien lagen kleren aan, en nog hadden we ieder minstens één fleecedeken nodig om niet te bevriezen. Als er plaspauze was moest je echt 3 dekens pakken en heel snel naar de wc rennen, die een stukje verderop was, anders had je het echt heel koud. Tijdens een van die pauzes kwam ik een Nederlandse jongen van 19 tegen, Twan, die in z’n eentje door Panama aan het backpacken was. Hij heeft de film met ons meegekeken en we hebben nog heel lang nagepraat. Uiteindelijk was het echt laat voordat we naar bed gingen, maar gezellig was het zeker.
29 januari: Vanochtend was ik vroeg op te staan om samen met Liselet eitjes te bakken voor ons allemaal als ontbijt. Samen met geroosterd brood was het echt lekker! Daarna heb ik heel snel mijn tas ingepakt, want om tien uur vertrok ons busje. Ook dit keer hadden we een privébusje geregeld dat ons naar Almirante bracht, want vanuit daar moesten we met een watertaxi naar Isla Colon, waar we een hotel hadden gereserveerd. Het eerste stuk van de busreis door de bergen was echt mooi, maar daarna duurde het best wel lang voordat we in Amirante kwamen. Ondertussen kwamen we bij een busstation Twan weer tegen, die ook naar Bocas ging. De watertaxi van Almirante naar Bocas del Toro was echt geweldig! De motor van het bootje had 225 PK, en even ter vergelijking, de motor van ons schip heeft 400 PK en is ongeveer 250 keer zo zwaar. We gingen ongeveer 40 kilometer per uur, maar omdat we op het water zaten leek het veel harder. In het hotel waar we zaten zaten ook de 2 jongens die vanwege blessures niet mee konden, dat was eigenlijk ook de reden dat we daar zaten. Het was nog lang niet afgebouwd, en daarom paste de prijs binnen ons budget en hadden we toch superchille bedden! Francis en ik waren op zoek naar een internetcafé maar dat konden we niet vinden. Uiteindelijk kwamen we Twan tegen en heeft hij ons zijn hostel binnengesmokkeld, want daar staan computers in. Daar heb ik een tijdje illegaal geïnternet en gelukkig had niemand wat door. Toen ik terugkwam in het hostel was het 6 uur en wouden een paar beginnen met koken. Uiteindelijk was het bijna 9 uur toen we eindelijk konden eten omdat er een aantal mensen voor ons echt niet konden koken en gewoon 2 uur deden over eten voor 3 mensen maken. Dit hostel is echt veel minder leuk dan de andere 2 waar we in hebben gezeten. Dat waren echt backpackers hostels, waarin iedereen rekening houdt met elkaar en iedereen met iedereen praat. Alle mensen daar zijn gewoon heel sociaal, terwijl in dit hostel iedereen echt asociaal is. Gelukkig is onze groep echt heel gezellig, en ’s avonds hebben we in de kamer waar we met z’n allen slapen nog heel lang gekletst.
30 januari: Vanochtend hadden we als ontbijt weer zelfgemaakte pannekoeken! Daarna hebben we alle troep ingepakt en die mochten we voor vandaag achter de balie zetten zodat we ons programma chill konden doen namelijk: SURFEN! Twan was met ons mee komen ontbijten, en hij is ook mee gaan surfen. Hij had allemaal lekkere dingen meegenomen, zoals ananas en chips, echt aardig! Nadat we surfplanken gehuurd hadden regelden we een watertaxi naar een eiland met lagere golven. Ideaal voor beginners zoals wij dus. Gelukkig konden 2 jongens van ons wel surfen, en Marit kon het een beetje, dus die hebben het ons geleerd. Het leek heel regenachtig te worden maar gelukkig viel dat wel mee. Ik ben begonnen met een uurtje vooral tegen de golven in peddelen en met een beetje geluk pakte je een goede golf en dan werd je terwijl je op je board lag meegesleurd, het ging echt heel hard! Na een uurtje kwam de andere groep aanzwemmen en zijn wij op het strand gaan liggen.Daar hebben we gelunched, maar er waren best veel zandvlooien en uiteindelijk zijn we op de steiger gaan zonnen. Rond 3 uur ben ik met Marit op een ander plekje gaan surfen waar veel hogere golven waren. Ik heb een aantal keer geprobeerd te staan, maar het is geen enkele keer helemaal goed gegaan. Als het lukte om een goede golf liggend te pakken ging je echt hard. Ik ben ook een keer of 5 met surfplank in een golf over de kop gegaan omdat ik teveel naar voren leunde. Mijn armen, buik knieën, ellebogen en alle andere stukken die op de plank lagen waren helemaal rood en pijnlijk! Na een tijdje begonnen de anderen naar ons te zwaaien en zijn we terug gegaan naar het strandje. Toen bleek dat een aantal tassen gestolen waren, onder andere de tas waarin het geld van vandaag zat en van een meisje waren telefoon, ipod, camera en beurs weg. Van nog een paar jongens was ook vanalles weg. Toen we terug waren bij het verhuurbedrijf bleek dat we ook nog voor 70 dollar aan schade hadden. Gelukkig hadden we nog geld over van andere dagen, dus we konden die boete wel nog betalen. Op dat moment was de stemming er helemaal uit, en ik vond het echt jammer dat zo’n geweldige week op die manier moest eindigen. Uiteindelijk zijn we toch nog gaan uiteten van geld dat Marit ons had voorgeschoten, want het gestolen geld wordt vergoed door de verzekering. De pizza en spaghetti carbonara die we hadden was echt heerlijk, en we hebben er ondanks de gestolen dingen een hele leuke afsluiting van een nog betere week van gemaakt