Bermuda deel 2; 15 tm 26 maart

Zoals ik ook in mijn vorige blog schreef hebben we het grootste gedeelte van de dagen ’s ochtends aan school gewerkt. De 15e hebben we ’s middags ook nog een college gehad van de TU Delft over duurzaamheid. We hebben al vaker een soort lessen gehad van professoren van de TU, en in ruil daarvoor doen wij een aantal metingen voor hun, die best wel zeldzaam zijn, omdat ze midden op zee gebeuren. Naast ons ligt een Argentijnse familie, die een wereldreis maken met hun bootje. Ze zijn al 2 jaar onderweg, en zijn van plan om nog zeker een jaar weg te blijven. Ze hebben 2 dochters, een van 11 en een van 14, en het is voor hun allebei heel leuk om weer eens wat andere kinderen te zien waar ze iets mee kunnen doen. Ze zijn een paar keer met ons meegegaan als we iets gingen doen, en dat was echt heel leuk. Meilin en het jongste Argentijnse meisje waren vandaag jarig, dus dat was een reden voor een klein feestje. We hebben dat meisje een heleboel typisch Nederlandse cadeautjes, die we hebben meegenomen voor als we in gastgezinnen kwamen, maar dat is niet gebeurd dus kreeg zij een heleboel Delfts blauwe mokjes, klompjes, een spaarvarken en een heleboel andere dingen.

De volgende dag gingen we ’s middags naar het BIOS: Biological Institute of Ocean Science. Dat is een instituut waar ze onderzoek doen naar allemaal dingen in de oceaan, onder andere naar koraal en dieren in de zee. We kregen eerst een uitleg over wat ze allemaal doen, en leerden ook een aantal dingen over koraal, vissen en algen. Daarna kregen we een rondleiding over het terrrein, en bleek dat ze veel meer doen dan alleen dingen met de oceaan. Ze doen bijvoorbeeld ook aan luchtzuiveringsprojecten en probeerden bio-brandstof te maken. Daarna zijn we teruggelopen naar het schip, en zijn we eigenlijk meteen weer het dorpje ingegaan. Ik heb toen even geskyped met thuis, want nu we eindelijk veel internet hebben gebruiken we het ook! ’s Avonds kwamen een aantal kadetten van de zeeverkenners naar ons schip kijken, en die hebben we toen rondgeleid en dingen uitgelegd, echt heel leuk!

De dag erna was het zaterdag, maar omdat we vandaag vrij zouden krijgen was het vandaag ook grote schoonmaak-dag. Ik heb in de keuken een aantal dingen schoongemaakt, zoals oven, fornuis en afzuigkap, samen met Haike. Toen alles schoon was mochten we van boord, en waren we vrij tot het avondeten. We kregen ieder 2 buskaartjes, en konden dus overal in groepjes naar toe. Ik ben met 3 vriendinnen naar Hamilton, de hoofdstad, geweest. Daar waren we al vaker geweest, dus wisten we de weg wel redelijk, want erg groot is het niet. Eerst hebben we wat lekkers gehaald, zijn in het stadspark gaan zitten en hebben daar ook nog een aantal foto’s gemaakt. Daarna zijn we gaan rondlopen en hebben nog ergens een ijsje gegeten, echt supergezellig!

De 18e hebben we vrij lang aan school gewerkt, tot een uur of 4. Daarna zijn we met z’n allen aan het schip gaan werken, want er moet nog heel veel gebeuren. Omdat het schip vrij veel schade heeft geleden door de storm vlak voor aankomst in Bermuda, moet er heel veel gebeuren. Dat is ook de reden dat we nogsteeds in Bermuda zijn, want we moeten wachten op nieuwe apparatuur voordat we überhaupt weer op zee mogen. Ik heb vrij lang allemaal planken geschuurd, die daarna opnieuw gelakt moesten worden. Toen mijn hout op was ben ik drinken gaan rondbrengen, en daar had iedereen heel veel behoefte aan.

De volgende dag hadden een aantal mensen rond een uur of 3 weer een sportdag georganiseerd. Omdat er nog een heleboel stagen geschuurd en gelakt moesten worden, ben ik aan boord gebleven en heb daarmee geholpen. Het was echt heel vet, want ik klom met een tuigje aan en een emmer met verf aan mijn tuigje vast het wand in (de soort trappetjes van de zijkant van het schip naar de mast) en hing vast aan een touw, dus zo toen ik in de top van de mast was kon ik gewoon gaan hangen, en begon met schilderen. Het was best lastig, want de stag stond steeds verder van de mast af, dus moest ik mijn benen om de stag heen slaan om niet “af te drijven”, want dan was het best moeilijk om terug te komen. Aan het begin hing ik op iets van 20 meter hoogte, en iets later liet ik per ongeluk mijn kwast vallen. Toen moest iemand van beneden naar boven klimmen, en de kwast opnieuw aangeven, oeps. Uiteindelijk heb ik 3 stagen geschilderd, en verder nog wat kleine klusjes aan het schip gedaan.

De 20e hebben we ’s middags met een van de leraren een discussie gevoerd over waarom Dominica arm is, en Bermuda rijk, terwijl het logischer zou zijn als het andersom was want Bermuda ligt midden op zee, en Dominica kan dus veel beter handelen etc. Dit soort besprekingen hebben we wel vaker, en dan over allerlei onderwerpen die met landen en culturen te maken hebben die wij zijn tegengekomen. Het is zo leuk dat iedereen er anders over denkt, en ook heel andere dingen per land en gebeurtenis onthoudt, want zo krijg je met z’n allen samen vaak een heel goed antwoord. Ook nu kregen we een aantal antwoorden uit, onder andere omdat Bermuda door de kolonisatie al een aantal basisvoorzieningen had, die Dominica niet had, en dat Bermuda een heel strategische ligging had voor reizen van Europa naar Amerika. Daarnaast heeft Bermuda niet geprobeerd om zijn succes in de landbouw te gaan zoeken, maar heeft het over een andere boeg gegooid en is in diensten (vooral verzekeringen en “trusts”) gaan handelen. Waarschijnlijk spelen er nog veel meer factoren een rol, maar dit waren voor mij de belangrijkste. Wat ik me nog nooit had gerealiseerd is dat als de armere landen het nu beter krijgen, onze welvaart achteruit gaat en wij dus eigenlijk armer worden. Eigenlijk heel logisch, maar daar had ik gewoon nog nooit over nagedacht, en ik denk een heleboel van jullie ook niet. Na al deze diepe gesprekken hebben we ’s avonds gezellig onze woonkamer op stelten gezet, want de leraren en bemanning waren allemaal uiteten of iets drinken in het dorp (dat gebeurt wel vaker) en om de een of andere reden vertrouwen ze ons dan het hele schip toe. Meestal gaat de muziek dan net iets harder dan anders, en is het ongelofelijk gezellig, en gaat iedereen net iets later naar bed dan normaal, juist omdat het zo gezellig is.

De 21e is eindelijk alle elektronica voor in de stuurhut aangekomen, wat betekent dat we misschien toch nog ooit van dit eiland af kunnen. Eerst lagen we voor op onze planning wat betreft aankomen op Bermuda, en volgens die planning zouden we nu al weg zijn gegaan van Bermuda. Het gaat niet zo heel snel dus, maar nu is er tenminste een begin gemaakt. ’s Middags na school, rond half 4, zijn we met Els (een van de crew) weer naar de golfbaan gegaan waar we al vaker zijn geweest, en hebben daar een aantal oefeningen gedaan, onder andere vertrouwensoefeningen. Niet dat die nu nog echt nodig zijn, want eerlijk gezegd zou ik als het erop aankomt op echt iedereen hier aan boord vertrouwen. Daarna hadden we een stilteoefening op de rotsen, dit keer van een kwartiertje. Het uitzicht daar was echt heel mooi. Ik dacht dat ik na zolang geen zee meer kon zien, maar eigenlijk vind ik de zee alleen maar mooier worden. Tijdens het nabespreken zei een van de leerlingen, Joost, iets heel moois: “Ik weet niet of het wel echt gaat voelen als thuiskomen, want de Regina is mijn thuis geworden”. En dat is precies wat iedereen hier heeft. Ik heb met mezelf afgesproken om vooral nog te genieten van de tijd die ik hier heb, maar toch houdt thuiskomen iedereen hier bezig. Na de stilteoefening hadden we nog een geweldige oefening: we gingen in 3 groepen zitten er per groep ging er een iemand in het midden zitten. Van diegene schreef iedereen op waarom hij/zij diegene mee zou nemen als ze deze reis nog een keer zouden maken, oftewel hun beste eigenschap. Dit vond ik zo’n leuke oefening, en ik heb echt een heleboel lieve dingen te horen gekregen.

De 22e had ik weer keukenploeg. Het idee was om pasta carbonara te gaan maken, maar hier gaan dingen toch altijd net wat anders dan gepland, en net als je denkt dat het dit keer echt niet fout kan gaan kom je erachter dat we een van de ingrediënten toch niet meer hebben, of gaat de gaspit kapot etc. Ondanks deze dingen was dit volgensmij mijn eerste stressvrije keukenploeg, dus er zit verbetering in! Uiteindelijk hebben we macaroni, met varkensvlees, roomsaus en een beetje brocolli gegeten; ook heel lekker. We hadden geluk, want de keukenploeg van gisteren had veel te veel koekjes gemaakt dus hoefden wij geen tussendoortje meer te maken. Daardoor konden we op tijd beginnen met ons avondeten, en zijn we om 3 uur met Anne (ook een van de crew) meegegaan naar ons allerlaatste dagje strand. Het was best wel koud, zeker na wat wij gewend zijn, maar het zonnetje scheen en we zaten in een hele mooie baai, zonder andere mensen. Anne is op zijn scooter 3 heeeeeele grote bakken ijs gaan halen, en toen we die hadden moest hij nog even terug naar het schip, want de lepeltjes waren vergeten. Uiteindelijk zaten we met z’n vijftienen om zo’n bak ijs, om en om een hapje, en het was echt supergezellig. Ik heb daar ook nog gesnorkeld, en er was echt heel mooi koraal, en supergrote vissen daar. Terug aan boord heb ik de soep afgemaakt: tomatensoep met heeel veel groente en gehanktballetjes!

De volgende dagen is er niet heel erg veel gebeurd, ik heb vooral heel veel aan school gewerkt. Vanaf het moment dat we op Dominica aankwamen tot aan Panama hebben we namelijk maar heel weinig schooldagen gehad, en vooral heel erg op het eilanden bezoeken. Daar heb ik natuurlijk helemaal geen spijt van, maar dat betekent wel dat ik nu heel erg veel moet inhalen. Ik denk dat het wel gaat lukken als alle leraren hun toetsen ook opsturen, want dat snappen sommige leraren nog steeds niet. Achja, eerlijk gezegd maak ik me daar niet heel veel zorgen om, dat komt wel weer als ik thuis ben. De 24e hebben we van Valerie (onze 3e stuurman, die vanaf Panama meevaart) een presentatie gekregen over een schip waar zij op gevaren heeft afgelopen tijd. Het schip heet de Europa, en het vaart met passagiers naar Antarctica. Zij had echt hele mooie foto’s en verhalen over alles wat ze daarop had meegemaakt. Op zondag de 25e had ik echt een rustdagje, we hadden wel grote schoonmaak, en ik heb op het achterdek nog wat in een hangmat aan school gedaan, lekker in het zonnetje samen met Marleen en Douwe, en met een heel mooi uitzicht over zee en Bermuda. Op dit moment is alle elektronica geïnstaleerd, maar moeten we nog wachten op goedkeuring vanuit Nederland om te vertrekken, en aangezien Nederlandse ambtenaren op zondag niet werken....

De 27e zijn we eindelijk weg gegaan uit Bermuda. We zijn er alles bij elkaar bijna 3 weken gebleven, maar ik heb wel een heleboel geleerd over het leven hier, gewoontes en ik kan zeker niet zeggen dat het niet leuk was. Het was ontzettend fijn om weer eens goed contact met thuis te hebben, maar dat betekent wel dat we heel snel naar de Azoren moeten varen. Achja, ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed gaat komen.

Heel veel liefs, Evie